.

poniedziałek, 19 marca 2012

Pizza domowa (jedna z wielu).



Oryginalna pizza jest specjalnością neapolitańska i zrobiła światową karierę. Do Polski pizza dotarła via America w postaci placka z cebulą i wędliną ,posypana startym serem. Dla rodowitego neapolitańczyka taka wersja to zbrodnia przeciwko kulinarnemu dobremu smakowi. Włoska tradycja zakazuje umieszczania na cieście cebuli ,a ser  musi być pokrojony w plastry.
Moja propozycja jest właśnie zbrodnią, ale z dobrym smakiem. Uważam, że pizza należy już do tych "światowych" dań ,które można modyfikować ,zależnie od tego co akurat mamy pod ręką i ...od własnej inwencji. Ale jeden składnik musi być zawsze-to prawdziwa oliwa. Oliwa to nie tylko zapach, to smak, aromat, to coś, co decyduje o tym, że drożdżowy placek staje się pizzą.

Pizza na cienkim cieście.

2 szklanki przesianej mąki
5 dag drożdży
½ szkl. letniego mleka
½  łyżeczki cukru i soli
1 jajko
1 łyżka oliwy z oliwek

Z wszystkich składników zagnieść ciasto i odstawić na 20min w ciepłe miejsce.
Ręką z kilkoma kroplami oliwy zamieszać ciasto i wyłożyć na naoliwioną i wysypaną mąką blaszkę.
Ponownie pozostawić do wyrośnięcia(20min), po czym lekko posmarować oliwą.
No i teraz popełniam tę  ”zbrodnię”. 4 cebulę pokroić w kostkę i zeszklić na dobrej oliwie, dodać dużo oregano, trochę soli i puszkę pomidorów pelatti. Całość poddusić i wyłożyć na podrośnięte ciasto. Pieczarki pokroić w plasterki, przesmażyć, rozłożyć na cebuli z pomidorami. Na wierzch szynkę, ananas w plastrach i  plastry mozzarelli.
W domowym piekarniku piec około 20 minut w temperaturze 190 oC.